மொழிபெயர்ப்பின் மூலக் கட்டுரையை இங்கே காணலாம். 

தென்னாப்பிரிக்காவின் ஜனாதிபதி சிரில் ராமபோசா தலைமையிலான ஆப்பிரிக்க தேசிய காங்கிரஸ் (ANC) அரசாங்கத்தால் ஏற்பட்ட பட்டினி மற்றும் நீரிழப்பு காரணமாக தங்கச் சுரங்கத்தில் பணியாற்றிய 100க்கும் மேற்பட்ட ஜமா ஜமா (zama zama: “ஒரு வாய்ப்பை எடுத்துக் கொள்ளுங்கள்”) சுரங்கத் தொழிலாளர்கள் இறந்துள்ளனர்.

கடந்த வெள்ளிக்கிழமையில் இருந்து மூன்று டசின் உடல்கள் ஏற்கனவே சுரங்கத்திலிருந்து மேற்பரப்பிற்கு கொண்டு வரப்பட்டுள்ளன. மேலும், நிலத்துக்கு அடியிலிருந்து எடுக்கப்பட்ட வீடியோக்கள், இன்னும் பலர் மீட்கப்படவில்லை என்பதைக் காட்டுகின்றன. சுரங்கத்தில் இன்னும் அகப்பட்டுள்ள நூற்றுக்கணக்கான உயிர் பிழைத்தவர்கள் மோசமான நிலையில், நோய்வாய்ப்பட்டு, மெலிந்த நிலையில் காணப்படுகின்றனர்.

சுரங்கத்தில் பாதிக்கப்பட்ட சமூகங்களின் ஐக்கிய நடவடிக்கை (MACUA) குழு வெளியிட்டுள்ள காணொளி ஒன்று இணையத்தில் பரவி வருகின்றது. அதில், டசின் கணக்கான உடல்கள் தற்காலிக பைகளில் சுற்றி வைக்கப்பட்டிருப்பது காட்டப்படுகிறது. மேலும், சுரங்கத்துக்குள் அகப்பட்டுள்ள ஒருவர், “பசியில் இருப்பதாக கூறுவதை” காணொளி பதிவு செய்கிறது. மேலும், “மக்கள் பசியால் இறந்து கொண்டிருக்கிறார்கள். தயவுசெய்து எங்களுக்கு உதவுங்கள். எங்களுக்கு உணவு கொண்டு வாருங்கள் அல்லது வெளியே அழைத்துச் செல்லுங்கள்” என்று அவர் அதில் கூறுகிறார்.

மற்றொரு வீடியோவில் ஒரு நபர், “நிலத்துக்கு அடியில் இறந்தவர்களின் உடல்களை நாங்கள் உங்களுக்குக் காட்டத் தொடங்குகிறோம். இவை மட்டும் அல்ல... மக்கள் எப்படி கஷ்டப்படுகிறார்கள் என்று பார்த்தீர்களா? தயவு செய்து எங்களுக்கு உதவி தேவை” என்று விளக்குகிறார்.

இது ஆபிரிக்க தேசிய காங்கிரஸின் கொள்கையால் திட்டமிட்டு உருவாக்கப்பட்ட விளைவு ஆகும். இந்த வாரம் வெளியிடப்பட்ட ஒரு அறிக்கையில், தென்னாபிரிக்க பொது தொழில்துறை தொழிலாளர்கள் சங்கம் சமூக குழுக்களுடன் சேர்ந்து இதுபற்றி கருத்து தெரிவித்தது: “இங்கு என்ன நடந்துள்ளது என்பதை எப்படி அழைக்க வேண்டுமோ அதை அப்படியே அழைக்க வேண்டும்: இது ஒரு ஸ்டில்ஃபோன்டைன் படுகொலை.”

தேசிய அளவில் 3,000 இராணுவத்தினர் மற்றும் பொலிஸ் அதிகாரிகளை உள்ளடக்கி 2023 ஆம் ஆண்டு தொடங்கப்பட்ட, வாலா உம்கோடி (Vala Umgodi துளையை அடைத்தல்) நடவடிக்கையின் ஒரு பகுதியாக, ராமபோசா அரசாங்கம் இந்த சுரங்கத்தில், அதிகப்படியான விரக்தியடைந்த வேலையில்லாத தென்னாப்பிரிக்கர்கள் மற்றும் அண்டை நாடுகளிலிருந்து குடியேறியவர்கள், அனுமதியின்றி வேலை செய்து வந்ததால் சுரங்கத்தை முற்றுகையிட்டது. கடந்த ஆண்டு ஆகஸ்ட் மாதத்திலேயே உணவு மற்றும் தண்ணீர் விநியோகங்களை அரசாங்கம் இடைமறிக்கத் தொடங்கியது.

அமைச்சரவை அமைச்சர் கும்புட்சோ ஷாவேனி கடந்த நவம்பரில் செய்தியாளர்களிடம், “நாங்கள் இந்த குற்றவாளிகளுக்கு உதவிகளை அனுப்பவில்லை. நாங்கள் அவர்களை வெளியேற்றப் போகிறோம். அவர்கள் வெளியே வருவார்கள். நாங்கள் குற்றவாளிகளுக்கு உதவ முடியாது; குற்றவாளிகள் தண்டிக்கப்பட வேண்டும்” என்று கூறினார். சுரங்கத் தொழிலாளர்கள், கைது மற்றும் பட்டினி அச்சுறுத்தல்களுக்கு (அரசாங்கத்தின் கூற்றுப்படி, ஏற்கனவே 1,000 பேர் கைது செய்யப்பட்டுள்ளனர்) இடையில் சிக்கிக்கொண்டுள்ளனர்.

உண்மையில், பலருக்கு அந்த விருப்பம் கூட இல்லை. 2.5 கிலோமீட்டர் ஆழமுள்ள சுரங்கத்திற்குள் நுழைய பயன்படுத்தப்படும் முக்கிய சாதனமான கேபிள் மற்றும் கப்பி அமைப்பை பொலிசார் அகற்றிய பின்னர், வேறு பாதையில் ஒரு நாள் நீண்ட மற்றும் ஆபத்தான பயணத்தை மேற்கொள்ள முடியாத அளவுக்கு பலவீனமான சுரங்கத் தொழிலாளர்கள் இருட்டில் சிக்கி, ஒரு சித்திரவதை மரணத்திற்குள் தள்ளப்பட்டுள்ளனர்.

ஐக்கிய நடவடிக்கை குழுவான MACUA, அரசாங்கத்தை நீதிமன்றத்திற்கு கொண்டு சென்றது. நீதிமன்றம், கடந்த டிசம்பரில் உணவு, தண்ணீர் மற்றும் மருந்துப் பொருட்கள் சுரங்கத்திற்குள் அனுமதிக்கப்பட வேண்டும் என்று ஒரு உத்தரவை பிறப்பித்தது. இருந்தபோதலிலும், விநியோகங்கள் முற்றிலும் போதுமானதாக இருக்கவில்லை.

கடந்த டிசம்பர் நடுப்பகுதியில் தப்பித்து கைது செய்யப்பட்ட ஒரு சுரங்கத் தொழிலாளியான கிளெமென்ட் மோலெட்சி, MACUA அமைப்பு தாக்கல் செய்த வழக்குக்கு ஆதரவாக ஒரு சத்தியப்பிரமாண அறிக்கையை சமர்ப்பித்தார். ஆப்பிரிக்கா அறிக்கையானது, அதன் சில பகுதிகளை வெளியிட்டுள்ளது: “ஜூலை 2024 இல், நிதி நெருக்கடி மற்றும் எனது குடும்பத்திற்கு உதவ வேண்டிய அவசியம் காரணமாக, 2 கி.மீ. நிலத்தடி ஆழத்திற்கு செல்லும் கடினமான முடிவை எடுத்தேன். நான் எவ்வளவோ முயற்சி செய்தும், எனக்கு வேலை கிடைக்கவில்லை, அதனால் என் குடும்பத்தை நடத்தவே வழி இல்லாமல் போய்விட்டது” என்று அவர் குறிப்பிட்டார்.

செப்டம்பர் மாதத்தில், மக்கள் கரப்பான் பூச்சிகளை சாப்பிடுவதாகவும், உணவுக்காக பற்பசையுடன் உப்பு கலப்பதாகவும் அவர் கூறினார். “நான் நிலத்தடி நீரை குடிக்க முற்பட்டேன், அது கடுமையான இரசாயன சுவை கொண்டதாக இருந்தது,” இது தலைவலி மற்றும் வயிற்று வலிக்கு வழிவகுத்தது என்று அவர் கூறினார்.

“சுரங்கத் தொழிலாளர்கள் அமைதியாக இருந்தனர், பேசவோ கத்தவோ முடியாத அளவுக்கு பலவீனமாக இருந்தனர்” என்று அவர் விளக்கினார். மற்றவர்கள் சித்தப்பிரமை பிடித்தவர்கள்போல் சம்பந்தமில்லாமல் முணுமுணுத்துக் கொண்டிருந்தனர், அல்லது இனி ஒருபோதும் பார்க்க முடியாத அன்புக்குரியவர்களை அழைத்தனர்.” அவர்களின் பட்டினி ஒரு கொடூரமான மற்றும் நீடித்த மரணமாக இருந்தது. கிளெமென்ட் மோலெட்சியும் கைது செய்யப்பட்ட இரண்டு சிறார்களும், சிலர் இறந்த சடலங்களை நரமாமிசம் உண்பதில் ஈடுபட்டிருந்ததாக கூறுகின்றனர்.

சுரங்கத்திலிருந்து மேற்பரப்பிற்கு அனுப்பிய கடிதங்களில், சுரங்கத் தொழிலாளர்கள் துர்நாற்றத்தைப் போக்க முகக் கவசங்களையும், புழுக்களைப் போக்க ப்ளீச்சிங் மருந்துகளைக் கேட்டுள்ளனர்.

அரை மனதுடன் கூடிய ஒரு அதிகாரப்பூர்வ மீட்பு நடவடிக்கை இப்போது நடந்து வருகிறது. 10 பேருக்கும் குறைவான நபர்களுக்கு இடமளிக்கக்கூடிய பிரதான கப்பியில் இறக்கப்படும் ஒரு கூண்டு பயன்படுத்தப்படுகிறது. எந்த அதிகாரப்பூர்வ மீட்புக் குழுவினரும் பிரதான சுரங்கத்திற்குள் நுழைய மாட்டார்கள். இந்த நடவடிக்கை தன்னார்வலர்களால் கையாளப்படுகிறது.

சிறந்த சூழ்நிலையில், சுரங்கத் தொழிலாளர்களை மீட்க வாரக்கணக்காகும். இந்த சுரங்கம், ஆழமான சுரங்கப் பாதைகளை கொண்டிருப்பதால், வெவ்வேறு பகுதிகளில் பல்வேறு தொழிலாளர்கள் குழுக்கள் (மற்றும் மோசமாக உடல்நலம் பாதிக்கப்பட்டு உள்ளவர்கள்) பரவி இருக்கின்றனர். இவர்களில், பலருக்கு மீட்கப்படுவதற்கான வாய்ப்பு ஒருபோதும் கிடைக்காது, அவர்கள் இருக்கும் இடத்திலேயே இறந்துவிடுவார்கள். முடிந்தவரை பலர் அவ்வாறு செய்வது அரசாங்கத்தின் நோக்கம் என்பது தெளிவாகிறது.

சுரங்கத் தொழிலாளர்களின் தேசிய சங்கத்தின் முன்னாள் தலைவராக இருந்து பல மில்லியன்களுக்கு அதிபதியாக மாறியுள்ள ராமபோசா, கடந்த ஐந்து மாதங்களில் தனது கருத்துக்களை மீண்டும் மீண்டும் தெளிவுபடுத்தி வருகிறார். தனது புத்தாண்டு உரையில், “குற்றங்களுக்கு எதிரான போராட்டத்தை நாங்கள் தீவிரப்படுத்திய ஆண்டாக இது அமைந்துள்ளது... எங்கள் சட்ட அமுலாக்க நிறுவனங்கள் ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட குற்றங்கள், சட்டவிரோத சுரங்கங்களை தீர்க்கமாக கையாள்கின்றன “ என்று ராமபோசா குறிப்பிட்டார்.

சில நாட்களுக்கு முன்னர் ஆபிரிக்க தேசிய காங்கிரஸின் 113வது ஆண்டு நிறைவு கூட்டத்தில், ஸ்டில்ஃபோன்டைனில் சுரங்கத் தொழிலாளர்களின் அனுபவங்கள் பற்றிய மோசமான கதைகள் பத்திரிகைகளில் பரவலாகப் பரவிய நிலையில் ராமபோசா, “அரசாங்கத்தின் சட்டம்-ஒழுங்கு பிரச்சாரம்... சட்டவிரோத சுரங்க நடவடிக்கைகளை தீர்க்கமாக கையாளும் ஆபரேஷன் வாலா உம்கோடி போன்ற முன்முயற்சிகளால் வலுப்படுத்தப்பட்டுள்ளது“ என்று கூறினார்.

இது தென்னாப்பிரிக்க முதலாளித்துவத்தின் ஒரு அருவருப்பான குற்றமாகும். 2012 ஆம் ஆண்டு இடம்பெற்ற மாரிக்கானா படுகொலையுடன், இந்த மரணங்கள் நாட்டில் ஏற்கனவே ஒப்பீடுகள் செய்யப்பட்டு வருகின்றன. மாரிக்கானாவில், ANCயின் கட்டளையின் கீழ் போலீசார் லோன்மின் பிளாட்டினம் சுரங்கத்தில் வேலைநிறுத்தம் செய்த 36 தொழிலாளர்களை படுகொலை செய்து, 78 பேரைக் காயப்படுத்தினர். இது, 1976 ஆம் ஆண்டு சோவெட்டோ எழுச்சிக்குப் பிறகு தென்னாப்பிரிக்க அரசாங்கத்தால் பயன்படுத்தப்பட்ட மிகவும் ஆபத்தான படை நடவடிக்கையாகும்.

இங்கிலாந்தை தளமாகக் கொண்ட லோன்மின் மில்லியன் கணக்கில் இலாபம் ஈட்ட உதவும் வகையில், இழிந்த வகுப்புவாத குடிசைகளில் வசிப்பதற்கும் மற்றும் அபாயகரமான, முதுகெலும்பை உடைக்கும் நிலைமைகளில் வேலை செய்வதற்கும் மாதத்திற்கு 500 டாலருக்கும் குறைவான ஊதியம் வழங்கப்பட்டு வந்த நிலைமைகளின் கீழ், சுரங்கத் தொழிலாளர்கள் ஊதிய உயர்வு கோரி திடீர் நடவடிக்கை எடுத்து வந்தனர்.

இன்றைய நிலைமை இன்னும் மோசமாக உள்ளது என்பதை ஸ்டில்ஃபோன்டைன் சம்பவங்கள் எடுத்துக் காட்டுகிறது. 2012 இல், தென்னாப்பிரிக்காவில் வேலையின்மை 24.5 சதவீதமாக இருந்தது. இப்போது அது 32.1 சதவீதமாக உயர்ந்துள்ளது. வறுமை 55 சதவீதத்தில் இருந்து 63 சதவீதமாக உயர்ந்துள்ளது.

குறிப்பாக சுரங்கத் தொழில், நாட்டின் பல்வேறு பகுதிகளில் பொருளாதார ஸ்திரத்தன்மையின் எந்த தடயத்தையும் அழித்து, இறுதிக்கட்ட சரிவைச் சந்தித்து வருகிறது. மிகவும் குறைந்த ஊதியத்திற்கு வேலை கிடைப்பதற்குக் கூட முடியாமல், 30,000 ஜமா ஜமா சுரங்கத் தொழிலாளர்கள் தங்கள் குடும்பங்களை பாதுகாக்க, எந்தவொரு வாய்ப்பையும் பெறுவதற்காக சட்டவிரோதமாக (பொதுவாக ஆறு மாதங்கள் நிலத்துக்கு அடியில்) வேலை செய்ய வேண்டிய கட்டாயத்தில் உள்ளனர்.

தென்னாப்பிரிக்காவின் முதலாளித்துவ வர்க்கம் இந்தத் தொழிலாளர்களை தேவைகளுக்கு மிகுதியாகவும், வாழ்வதற்கு தகுதியற்றவர்களாகவும் கருதுகிறது. தற்போது நாட்டின் கைவிடப்பட்ட கனிம வளத்திலிருந்து லாபத்தை ஈட்ட முடியாத அவர்கள், தமது பாதுகாப்பை ANC-யிடம் ஒப்படைத்துள்ளனர். அவர்கள் ஒரு நாள் குற்றவியல் ரீதியாக சுரண்டப்பட்டுவரும் தங்கள் சொந்த தொழிலாளர்களுடன் திரும்ப முடியும் என்று நம்புகிறார்கள்.

ராமபோசாவின் ஆபிரிக்க தேசிய காங்கிரஸ் ஏற்கனவே தேர்தல் வீழ்ச்சியில் உள்ளது. 2019 இல் சாதனை அளவாக 57 சதவீதத்தில் இருந்து 2024 தேர்தல்களில் 40 சதவீதமாக அதன் ஆதரவு குறைந்துள்ளது. உலக சோசலிச வலைத்தளம் இந்த முடிவு குறித்து பின்வருமாறு கருத்து தெரிவித்தது:

ஆபிரிக்க தேசிய காங்கிரஸின் மீதான அதிருப்திக்குக் காரணம், அதன் கறுப்பின பொருளாதார அதிகாரமளிப்பு கொள்கையின் கீழ், நாட்டின் புதிய கறுப்பின பெருநிறுவன உயரடுக்கைத் தவிர மற்ற அனைவரின் வாழ்க்கை நிலைமைகளையும் மேம்படுத்த அந்தக் கட்சி தவறியதே ஆகும். மின்சாரம், போக்குவரத்து போன்ற முக்கிய உள்கட்டமைப்பு மற்றும் தொழில்கள் உடைக்கப்பட்டு, ANC இன் முன்னணி உறுப்பினர்கள் மற்றும் ஆதரவாளர்களுக்கு மிகக் குறைந்த விலையில் விற்கப்பட்டன. இது பாரிய திறமையின்மை, மோசமான ஊழல்கள் மற்றும் அதிகரித்து வரும் சமத்துவமின்மைக்கு இட்டுச் சென்று, தென்னாபிரிக்காவை உலகிலேயே மிகவும் சமத்துவமற்ற நாடாக ஆக்கியது என்று உலக வங்கி கூறுகிறது...

ஆபிரிக்க தேசிய காங்கிரஸின் தேர்தல் பொறிவும் அது தீவிரப்படுத்தியுள்ள அரசியல் நெருக்கடியும் தொழிலாள வர்க்கம் மற்றும் கிராமப்புற ஏழைகளின் சமூக நிலைமைகளை மேம்படுத்துவதற்கு தேசிய முதலாளித்துவம் இலாயக்கற்றிருப்பதை வெளிப்படுத்திக் காட்டுகின்றன.

ஸ்டில்ஃபோன்டைன் பட்டினி இந்த உண்மைக்கும் தொழிலாள வர்க்கம் மற்றும் கிராமப்புற ஏழைகளின் ஒரு சோசலிச புரட்சிகர கட்சியின் தேவைக்கும் தெளிவான சான்றாகும்.